رسیدن به آسمایی: 21.09.2009 ؛ نشر در آسمایی: 24.09.2009

 

سید همایون عالمی
 
روز عید
 
به روز عید بیایی ؟  مگر گمان  نکنم    
خیال  کوکب بختم  در آسمان   نکنم
تمام عمر فراقت چو ماه روزه گذشت   
هلال عید وصال ِ تو زرفشان نکنم ؟
کمان ابروی تو دانی همچو  تیغ  بوَد     
بقلب خویش ازآن تیرها سنان نکنم ؟
نگاه گرم توآتش که نیست چیست دگر  
بشعرخویش به جز حسن دربیان نکنم
دهان تنگ اگر میدهی به عیدی  ِ من    
شراب لعل ترا رطل ها گران نکنم ؟
نمود ِسفره ء عید است نقل شهدوشکر  
به هجر تلخی  ِ بادام چون نهان نکنم

تمام عمر(همایون) فدای وصل تو باد
به چرخ پیر چرا بخت 1ا جوان نکنم
 
30 سنبله   1387
وزیر اکبر خان مینه
کابل  افغانستان
 
 
 
 
 
حلاوت عید
 
هلال  عید   برآمد  ببین  به  داس   ِ قمر     
به  شام  عید  بیا باش تا به  وقت سحر
شراب  شوق  بیاور  ز جام   ِ  ناب  لبت      
زمشک زلف  برآور تو عطر عنبر تر
ز چشم شوخ تو گشتم اسیر زلف  ِ  سیاه     
براه عشق چه  پروا کنم ز خوف وخطر
به حق روزه  که  دلتنگ گشته ام  زهجر    
دهن  شیرینی   بیاور از آن  لب ان  شکر
بیا  نگار که آغوش  تو بهشت ِ من است      
خطاست  از کنار  تو  رفتن  بجای دگر
به قلب من ز لشکر مژگان شدی سلطان      
نصیب  تست  نگارا   تمام  فتح  و ظ فر
چه  قسمت است  خدایا  جدا  ز آغوشش     
ببست  پای مرا  سخت  ریسمان   ِ سفر
به هر سو سفره رنگین شده حلاوت عید     
نصیب ما ز  فراق است تا بخون  جگر
برفت  ماه  روزه   مگر عید  ما  نرسید     
کجا  کنیم   ز غوغای شور عشق  حذر
شب وصال  کجایی به  ختم روزه  ِ  من      
مرا  سکوت نشسته به بام و کوچه ودر
نگاه  ِ مضط1بم  صبری  جستجو دارد      
مگر که یار کند روز کی  ز کوچه گذر
چو فرح وصل نصیبم  نشد ز نا چاری      
قطار  اشک   بیامد  مثال  ِ سیل  ِ  گهر
چنین بسا ختم  سختی   هجران  حیران       
چنان که باد خزان میکند به برگ شجر
نوید  ِ عید  مبارک  به    دوستان   بادا
کند  دعای  ِ (همایون )  به آسمان  اثر
 
 
 
 
21 سپتمبر 2008
وزیر اکبرخان مینه
کابل - افغانستان