رسیدن به آسمایی:  04.02.2011 ؛ نشر در آسمایی: 04.02.2011

نورالله وثوق


به نسل رستاخیز میدان قاهره


............

تازیانۀ آتش

.......

صف شور

چه تصویرِ قشنگِ جاودانه

شده قابِ حواسِ هر چه خانه

فرشته کرده جا وا در صف شور

شکسته هیبتِ دیوِ زمانه

.........

به خود آغشته

شما بویِ هوای یار دارید

شما با نوبهاران کار دارید

جهانی را به خود آغشته کردید

شما با هر چه دل دیدار دارید

...........

دستِ خسته گی

کند قط قط از ان وحِ صدا شان

که لرزان گشته قطعی نامه ها شان

نمی بینی که در میدانِ بازی

زدستِ خستگی لغزیده پاشان
.........

قدنامه ها

چه میبارد ازین قدنامه ها شان

بلای تان به جان جامه هاشان

ز بوی نامه ها پیدای پیداست

که خم گشته خرامِ خامه ها شان

..........

رخسارِ هوا

پریده رنگِ رخسارِ هوا شان

شده پاشان حواسِ نابجا شان

تزلزل در تزلزل در تزلزل

بود پیوستۀ قطنامه شان

...........

میدانِ صلابت

به میدانِ صلابت رو بیارید

برای جنگِ دل بازو بیارید

ز سنگِ پوکِ شان آتش نخیزد

چرا خم بر لبِ ابرو بیارید

...........

چشمِ نامبارک

که می ترسد ز چشمِ نامبارک

فتاده بر نگاهِ غیرتش لک

همی ریزد عرق از روی هوشش

ز چکچکهای تان پیوسته چکچک

.........

دهانِ یاوه ها

دهانِ یاوه ها را بسته کردید

بلا را گیج و گنس و خسته کردید

به همدستی خونِ عشق واحساس

هوس را دسته دسته دسته کردید

........

ستنگ

به میدانی که در هرگوشه سنگ است

نگاهِ تان چه زیبا و قشنگ است

صدای پر خروشِ لحظه هاتان

ز هر سویی که می خیزد ستنگ است

........

تازیانۀ آتش

سرودِ سرخِ رود عاشقانه

زده بر جانِ آتش تازیانه

کشد هی شعله های نفرت تان

ز کاخِ ناجوانیها زبانه

......

گروهِ لا ابالی

ز میدان فکرِ خالی را برانید

بلای احتمالی را برانید

به سنگِ نفرتِ آیینه هاتان

گروهِ لا ابالی را برانید

.........

کلافه

مترسید از هیولای قیافه

غرورِ سر بزیرش لافِ لافه

نگاهِ خسته اش می گوید از دور

که سر در گم شده مثلِ کلافه

.......

جمعه 15.11.1389