رسیدن به آسمایی: 14.06.2010 ؛ نشر در آسمایی: 14.06.2010

 

نورالله وثوق

شعرِامروزِ افغانستان


...........
درسِ هندسه
.............

.....
سازِ همسایه
الا یا شوخِ طنّازِ هوسباز
مشوباسازِ همسایه همآ واز
سرودِ سردِ سرما را مده سر
دلِ آوارۀِ ما را مینداز
.................
سرقفلی
میانِ هرچه دلبر نازِ نازی
گرفتی شهرِ دلهارا به بازی
من و سرقفلی مُهرِ لبانت
بده امری که صاحب امتیازی
.........
جادۀِ عشق
من و تو طالبِ رازی نگشتیم
به دنبالِ همآوازی نگشتیم
برایِ انفجار جادۀِ عشق
رفیقِ دست ودلبازی نگشتیم
........
رأیِ یاران
نصیبم می شود آیاکه روزی
دمی با دلبرِ آتش فروزی
شوم با رأیِ یارانِ همآوا
سوار خودروِ لندرکروزی
.........
آتش پارۀ
دلِ من باهوس هم دست گشته
به سودایِ کسی پابست گشته
شده معتادِ آتش پارۀِ چند
زبویِ انفجاری مست گشته
.......
چارۀِ چور
دلا فکرِ شر و شوری نکردی
هوایِ لقمۀِ سوری نکردی
چراگشتی به پشت حرفِ ایمان
چویاران چارۀِ چوری نکردی
............
بادی گاردِ
نمی دانم چه سازم باغرورش
ندارداین دلِ وامانده زورش
زبادی گاردِ احساسش بپرسید
دهد دل را روادیدِ حضورش
........
دستِ حنا
شده دستِ حنایت پیشِ من رو
دگر رنگی نداری ای هیاهو
شدی خارِ سر راهِ نگاهم
نیاوردم اگرچه خم به ابرو
.........
...........
درسِ هندسه
در الجبرِ جفا استادِ خویشیم
به فزیکِ هوا مثلِ همیشیم
برایِ نقشۀِ نابودی خویش
به درسِ هندسه ازجمله پیشیم
............
فضای هوش
مزن بالا برادر جوشِ مارا
گرفته مِه فضای هوشِ مارا
کدامین لهجۀِ عاشق تباری
خداوندا کند وا گوشِ مارا
......
درسِ صدا
بشوران همکلاسی های مارا
به گوشِ شان بخوان رمز صدارا
اگر همپای آوایِ نویدی
بشو مشتی دماغِ فتنه ها را
..............

23/3/1389