رسیدن به آسمایی: 28.06.2010 ؛ نشر در آسمایی: 28.06.2010

 

نورالله وثوق


الفبا

...........
شورشِ اندیشه


به زورِ شورشِ اندیشه یارا

سرِ شب را ببر از ریشه یارا

بَکُن خونِ سیاهی را زهر سو

به هر رنگی میانِ شیشه یارا

...........

پا به گل

بگو اندیشمندِ پا به گل را

بگیر از رویِ همت دستِ بل را

گذر کن از سرِ لایِ تعصب

گشا بررویِ یاران شهرِ دل را

.........



قوم و خویش

ز تار و پودِ ریشه ریش ریشیم

به پایِ قامتِ اندیشه نیشیم

شنیدم از زبانِ بستۀِ دل

که ما با ناجوانی قوم و خویشیم

............


الفبا

عروسِ سر به زیرِ شرمِ شهرم

الفبایِ تعصب گشته مَهَرم

به هر چه واژۀِ آغشته با مِهر

الی قافِ قیامت قهرِ قهرم

...........

آژیرِ غرور

سرودِ سرخِ آژیرِ غروریم

ترنُّم بخشِ هر تیرِ تروریم

از آنرو ناله ات را کم شنیدیم

که ما در اوجِ قدرت کر و کوریم

...........

دستۀِ کوران
دلِ همسایۀِ هارا می زنی سر
نگردی بر مگر با دیدۀِ  تر
میانِ دستۀِ کوران در آنجا
مقرب تر برادر آن که کرتر
.........


نماد

نمادِ فتنۀِ آخر زمانیم

به هر چه غیرِ ایمان همزبانیم

صدایِ های و هویِ جانیان را

به رویِ هرد و دیده حامیانیم

...........

تجارت پیشه

نشستیم و شبی اندیشه کردیم

به نامِ دین تجارت پیشه کردیم

وطن بنگر که با همدستیِ غیر

چسان خونِ تو را در شیشه کردیم

...........

آهویِ ایمان

بر اندازِ نظامِ نام و ننگیم

به جانِ آهویِ ایمان پلنگیم

شده خارِ سرِ راهِ محبت

نمیدانم که از جنسِ چه سنگیم

..........

خونِ شیشه ها

بلایِ جان چه کس غیرِ تنِ ماست

چه کس جز گرگِ غفلت رهزنِ ماست

چنان با سنگِ سینه همصداییم

که خونِ شیشه ها بر گردنِ ماست

..........

قطارِ لحظه ها

ز بس از شیشۀِ شهرت خماریم

به رویِ گردنِ اندیشه باریم

قطارِ لحظه ها را داده از دست

اسیِرِ گریه هایِ خنده داریم

...........


دوشنبه 7/4/1389