رسیدن به آسمایی:  06.12.2010 ؛ نشر در آسمایی: 07.12.2010


 
پرتونادری

پری کوچک من
 
چشمهایت «سنگردی» پنجشیراست
در زبان زیبایی کوهستان
چشمهایت را به حافظه می سپارم
 من زیبایی کوهستانم
و جاری می شوم در خلوت آبی آسمان
و می خوانم
           و می خوانم
                      و می خوانم
و تو می رقصی
          می رقصی
                   می رقصی
با برهنه گی تمام ستاره گان
بر بام دهکدهء مهتاب                                                                      
 
پری کوچک من!
نامت  رود خانهء غریبیست
که چنان مکاشفه یی
مرا با تو
در نخستین تبسم بامداد
که خداوند عشق را آفرید
                      پیوند می زند
 
پری کوچک من!
این هستی تست که جاری شده است
چنان دریاچه یی در زیبایی کوهستان
این منم که در کوچه های  توفانی موج
«سنگردی» چشم های ترا می خوانم
و دریا دیوانه گیش را  پلی می زند
تا روزی
شاید صدای گامهای تو
در ترانه های من بپیچند
 
وقتی همسرایان جدا از هم می خوانند
عشق در افق تنهایی غروب می کند
خورشید ها می میرند
و دریا ها می خشکند
وقتی همسرایان جدا از هم می خوانند
من نمی دانم که د ر کدام رودخانهء تشنه
پری کوچک گمشده ام را جستجو کنم
 
شهر کابل

عقرب 1389