اسدالله زمری


چې د بنګړیو شرنګ کی ورک شي د څپو شرهار
دا د ښکلا او موسیقي د ملک محشر نه ده څه؟!
چې له وستله د ځلمو مسته خندا غبرګه شي
دا د ژوندون د پسرلي یو خوږ منظر نه ده څه؟!
چې زیړی لمر د سرو شرابو جام ته غاړه وځي
دغه شیبه د بیخودۍ - یو مازیګر نه ده څه ؟!
چې د ریا له کنجه پټ شي میکدې ته روان
په زاهد دا ساعت دټول عمر اختر نه ده څه ؟!
چې د وصال زیری سپوږمۍ په پلوشو کې دروړي
د عشق بنده ته دا حالت« حج اکبر» نه ده څه؟!
چې د غم او ښکې د کړي پاکې د احساس په ګوتو
شعر مسیح ،شعر دارو، شعر کوثر نه ده څه؟!
۲۰۰۷/۸/۶